5. gözlük takma denemesi veeee kamera ...

kızım ve ben

Fotoğraflara bakmaya bayılıyorsun anecim ama kameranın kendisinden, öyle albüm karıştırarak değil ... saatlerce tekrar tekrar bakıyoruz resimlere ..bugun yine boyle bir anda hadi kendi kendimizi çekelim dediğimde bu pozlarla karşılaştım ..o kadar sevdim ki bu halimizi dayanamadım biraz kalemimide oynattım ... seni cok seviyorum meleğim



hep böyle yakınımda olsun bir yanın
ayırsa da bir gün coğrafyalar, iklimler
yüreğin katsın yanına hep sıcağını sevgimin
umutla dolu olsun her anın
ve düşmesin gölgesi hayal kırıklıklarının, ruh yorgunluklarının bakışlarına
gözlerin neşenin, mutluluğun vaadi olsun
yaşamında anlamı olanlara
ve senin ve senin
hep böyle yakınımda olsun bir yanın ...
29 Ağustos 2009, Antalya

Gözyaşlarına veda

Asya doğduğundan beri öğle uykularından daha doğrusu tüm uykulardan ağlayarak uyanır (kendi balık yükseleni yengeç bebekten bu beklenir :) dememek lazım)bilmeyen korkar ne oldu der merak eder; ben alışkında olsam kıyamam o zeytinlerden akan damlalara mahsunlaşırım gerçi bu ağlama seansı iki dakika bile sürmez gülümsemesiyle güneş gibi aydınlanır benim kizim ...bu gelenek daha ne kadar devam edecek derken 3 gündür duymaz olduk oglen uykularından uyanan kzımın aglama sesini onun yerini "anne" gibi birsey aldı. Bugun ,önce kulaklarıma inanamadım anne diye bir ses duyunca sonra bir baktımki asyam yatagının kenarından bana el sallıyor "al" diyor. Almammı hic seni almammı kucaklamam mı yiyip yutmam mı ...:)

mademki konu papatyalar

Asya'dan adaşının annesi Selda teyzesine bir hediye ... biz papatyayı başımıza tac ederiz :)

aydede uf olmuş

Yeniler

Her yıl olduğu gibi Ağustosun bu yarısı, günlerim o kadar yoğun ve hızlı geçiyorki annecim ve sen de tam şu sıralar 17. ayı devirdiğin günlerde yeniliklerle çağlıyorsun ..
6-7 aylıktan beri kitaplara karşı özel bir ilgin var ve hatta sadece yazılı olanları daha bir inceliyorsun benim kitaplarım sabah kalktığında ilk baktığın şeyler...ben de salondaki kitaplığın boyuna gelen rafını seninkilere ayırdım daha önce odanda sepetin içindeydiler ... sonuç mu kitaplığın önünden ayrılmayan bir bebişsin artık manzara görülmeye değer ve 3-4 gündür ne mi yapiyorsun? birlikte kitap okumamıza rağmen bazen özellikle birini getirip, pıt pıt arkamdan vurup okumamı ima ediyorsun annecim .. Günün sürprizi ise günlük yaşantım adlı kitaptaki karakterin aktivitelerini her sayfaya bakıp yapman el sallamak-baba işe giderken-, el yıkamak, diş fırçalamak, oyun oynayan çocukları anlatmak için topu göstermek gibi, ...kocaman aferin benim kızıma
Başka mı kitabını yerine koy dediğimde tesadüf olmamalı iki kere "tamam" deyip yerine eğri büğrü de olsa koyman tabi dağıttıklarından belki sadece ikisini ama olsun :)
Dün akşam ilk kez muhallebini kaşıkla kendin yedin. Yoksa elle domates, karpuz ,makarna ve diğer pek çok yemeği aylardır yiyorsun
Üst en arkadan iki dişimizin biri geldi diğeri geldi gelecek kuzum arasıra acı çığlıklarına karşı bu sefer farklı bir önlem aldık diş jelimizi sürdüğümüz minik diş fırçamız ..artık gün içinde diş de fırçalıyorsun...
Dediğim herşeyi artık daha bilinçli bir şekilde anlıyorsun ve uygulamaya çalışıyorsun annecim ...
Hele bahçede ben yürürken senin yanımda koşman yok mu tam eglencelik gülmelik ...Şeker kutum benim

asya da karpuzdan vazgeçemiyor :)

Vazgeçmeyelim

(Asya)Selda'nın vazgecemediklerim yazısı ve siz nelerden vazgecemezsiniz sorusu hatırlattı bana Carson McCullers 'ın Yelkovansız Saat adlı kitabındaki şu alıntıyı
"En büyük tehlike insanın kendi benliğini kaybetmesidir çünkü hiç farkedilmeden yaşanabilir, oysa diğer bütün kayıplar, bir kolun bir bacağın, 5 doların, bir eşin kaybı mutlaka farkedilir." İngilizcesi çok daha vurucu bir biçimde veriyor aslında insanın kendi benliğini nasıl sessiz sedasız kaybedebildiğini ve bunun farkına cok sonra ya da belki de hic varamayacağını ...
İnsanın kendini tanımladığı tüm zeminlerin ayağının altından nasıl biranda kayabildiğini bilen ve bizzat da deneyimlemiş biri olarak derim ki, kaybetmeyeyim hiç benliğimi sessiz sedasız bir gün ve bana her günü farklı yaşatan güneş kızım Asyamı ve hayat arkadaşım, sırdaşım sevgilim eşimi ...

Aynı kitaptan:
"Hayatımın çoğunu hikaye uydurarak geçirdim mecburen, çünkü gerçek hayat ya çok sıkıcıydı, ya da çok ağır."

yesem yesem kahvaltıda ne yesem

domates parcaları salatalık dilimleri ve zeytin ezmesinin eşlik ettiği peynirli yumurtadan güzeli var mı?

aydede

asyanın "su -şu-" dan sonraki favori kelimesi aydedede tabi onun diliyle "aydeee ve sonra gelen ikinci "de" - en güzeli de gördüğü yerde böyle seslenmesi gece gökyüzünde, yatak çarşafında odanın tavanına yansıyan gece lambasının aksinde ...aydedemiz iyiki her yerde

ŞU

asyacım susadığın zaman biberon çekmecenden suluğunu alıp, sebilin altına getirip şu şu diyen dilini yerim ben annem senin ...

asya'dan inciler

17 ayı tamamlamak üzeresin miniğim ... şu son 1 ayda o kadar değiştin ki .. şöyle küçük diyaloglar yakalıyoruz arasıra ...
Asya kaka yaptın mı? -evet
napiyorsun - cis
hani köpek - havhav
hani horoz- üüüü
yapbozunun -5 parça- hayvan parçaları arasından kediyi, horozu, ineği eline alıp gösterebiliyorsun sorulduğunda ve 3 parçalı yapbozunu tam yerine yerleştiremesende resimlerin üstüne koyarak tamamlayabiliyorsun istersen tabi ..yoksa nafile :)
hele o poponu aşağı yukarı sallayarak, ellerini kıvırıp belinden sağa sola dönerek yaptığın dans yok mu ... televizyonda iggle piggle'ı şapur şupur öpmen ...ayıcığını tavşanını görünce ayyyyy diyerek sarılman görülmeye değer ..
o neşeli gülümsemen, içten gülüşün baki değişmedi hala ve tanıdık tanımadık herkesi kucaklaman ..
Tabi bir de telefonda biraz uzun kaldıysam ya da başka bir işle meşgulsem dikkatimi çekmen adına yasak olan herşeyi ardı ardına - çiçeklerin topraklarını avuçlamak, yaprağını yolmaya teşebbüs, ayyakkabı dolabını açıp ayakkabıları salona getirmeye çalışmak, ve bilumum yasaklı dolabı açma girişimleri- yapmaya çalışman da var bunlar da delirtmelik :(
Bu arada ilk büyük düşüşü yaşadık, neşeyle çıktığın ve zıplamay hazırlandığın kanepeden güm diye yüzüstü düştün annecim çok korktun, çok korktum şükür birşey olmadı bunu da atlattık ama tabi artık seni kanepeli odalarda yalnız bırakmaya korkar oldum annecim ...
Öyle güzelki büyüdüğünü izlemek Asyacım...her yeni gün ne olacağını heyecanla beklemek .İyi ki varsın meleğim

tatil ne guzeldi

ladies in red :)

hey ben bu fincana bayıldım hem de dönüyor

ananemlerin evinin bahçesi de ne güzelmiş

tekirdag'a gelip köfte yemeden olur mu ...

sahilde ...

kuzenim nehir ve ben

dedem, sanem ablam ve ben

zıp zıp ben


evet sonunda tekirdag tatilimizi tamamlayıp döndük ama onun üzerine de bir hafta Antalya'da dinlenmem gerekti ... küçük çocukla tatilin anlamı başkaymış ..

Korktuğum gibi olmadı gerçi yolculuklar giderken de dönerken de kulağı ağrımadı kuzumun biraz sıkıntı mızmızlanmaları yaşadık eh bu da çok doğaldı tabi ..istanbul tekirdağ arasında otobüs yolculuğu yaptık biraz etrafa bakınmaca biraz uyumaca derken geçti ... tabi bu arada tüm bu uçaktan in metroya bin metrodan in otobüse bin kısımlarında yorulmadım dersem yalan olur .. arada Asya'yı ayakları açılsın diye terminal ve havaalanında arabasından indirince bir omzumda çanta koşturan ben görülmeye değerdim doğrusu ..

Ananemizle dedemize kavuştuk kısa bir yabancılama sonra ama gülmece el çırpmaca.. .. ilk bir kac gün sorunumuz sadece sıcak havaydı evet antalyayı aratmıyordu tekirdağ ...ama sonra iki yeni dişimiz atağa kalktı ve ateşlenmeler uykusuz geceler yemek yememeler ve en alışılmadık olanı anneden başka kimseye gitmemeler ....

Anneannemizin ameliyatı iyi geçti rahatladık ... teyzemiz ve sanem ablamızla oynadık eğlendik derken tatilin sonuna geldik ....

Dönüşte bir burukluk ama eve dönmenin de sevinci vardı bir yandan çünkü çok değişiyor çocuklar rutinden çıkınca onu anladım .. en basit aktiviteler zorlaşıyor .. yine de güzeldi tebdil-i mekan şimdi fotolara bakınca özlem sardı içimi ... kokusu geldi burnuma benim küçük deniz şehrimin .. Seneye görüşmek üzere