dışarı çıkacaktık hazırlanıyordum, sense kapıdaydın elinde ayakkabıların...beni beklediğini sanıyordum.Ama oda ne ?? İçeriden bir ses :
"anne bak, apapamı giydim"
Canım kızım otonomi yolunda hızla ilerliyorsun...Aferin benim bebeğime...
Ve düşündüm ...güngeçtikçe alacaksın elimden şimdi beni bazen çok sıkan büıtün bu minik sorumlulukları, ve sonra diğer büyük olanları ...ve karşımda apayrı, kendi sorumluluklarını ellerine almış, kendine yeten bir birey olacaksın, ve inşallah ben de o günleri göreceğim
Ahhh bir çift minik ayakkabının yaptığına bak şimdi ..:(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder