Gözyaşlarına veda

Asya doğduğundan beri öğle uykularından daha doğrusu tüm uykulardan ağlayarak uyanır (kendi balık yükseleni yengeç bebekten bu beklenir :) dememek lazım)bilmeyen korkar ne oldu der merak eder; ben alışkında olsam kıyamam o zeytinlerden akan damlalara mahsunlaşırım gerçi bu ağlama seansı iki dakika bile sürmez gülümsemesiyle güneş gibi aydınlanır benim kizim ...bu gelenek daha ne kadar devam edecek derken 3 gündür duymaz olduk oglen uykularından uyanan kzımın aglama sesini onun yerini "anne" gibi birsey aldı. Bugun ,önce kulaklarıma inanamadım anne diye bir ses duyunca sonra bir baktımki asyam yatagının kenarından bana el sallıyor "al" diyor. Almammı hic seni almammı kucaklamam mı yiyip yutmam mı ...:)