İlk kelimelerinden sonra hızla 5-6 kelimelik cümlelere geçişin, şarkı sözlerini, okuduğum öyküleri hızla ezberleyişin, bazı kelimeleri komik şekilllerde, bütün şirin çocukların yaptığı gibi "sangalyoz, ıhmamur çayı" söylemene karşın genelde haber sipikeri gibi düzgün konuşman "yor" eklerini bana tekrar hatırlatman, tüm bunlar gösteriyordu dile karşı ilgini ve farkındalığını ama son zamanlarda kelimlerdeki ekleri ayrı algıladığını, bileşik kelimelerdeki her bir kelimeyi ayrıştırdığını görmek çok ama çok hoşuma gidiyor.Örneğin İlayda ablana hep İlay deyişinin (son günlere kadar) sebebi "da" yı de,da eki olarak ayırmanmış benzer bir kac ornek görünce anladım. Hayvanat bahçesine "at" bahçesi demen bir gün anne orası "hayvan" (durdun) "at" bahçesi demenle açığa kavuştu. "müzikali" kaçırmayalım Asya'cım çabuk dediğimde anne "müzik" "ali" nerede diye sordun ve bugün meraklı minik dergisindeki bukalemun resmine bakıp "anne bu bu-ka-le-mun " "haydi söyle bakalım annecik tekrar et dediğinde" öylece kaldım. Sadece bu-ka-le-mun demem de yetmedi "hayıııır" bu bu-ka-le-mun (işaret zamirimizi unutmayalım lütfen)..... gerçi hecelemeyi aylardır yapıyordun ama genelde iki hecelilerle bukalemun biraz uzun oldu....
Hemen google da sordum "cocuklar kelimeleri hecelere ya da ek kök vs ne zaman ayırırlar ?" ve "bu ne gosterir diye" Buna eğilimli olmak visual learner (görsel ögrenici) özelligiymis!!!!!
Senin hakkında yine yeni birsey ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder