8 Ağustos 2010 Pazar

içim yanıyor...

Sadece 1 ay'a bu kadar kayıp sığar mı? Sığarmış ...
6 ya da 7 temmuzdu öğrendiğimde candostumun dostu, arkadaşımın yeğeni emir ali'nin vefatını ...bugüne kadar hiçbir kayıp beni böyle dağlamadı, yakmadı desem anlatır mı? Hiç görmemiştim o güzel miniği belki ama hep duyuyordum adını Asya'yla yaşları da çok yakındı ..Asya'yla parka gidiyorduk, daha önce parka giderken Asya'nın elini hiç o günkü kadar sıkı tutmamıştım ...
Dün sabah öğrendim ünüversiteden can dostumun annesinin beklenmedik vefatını... tüm sözler kifayetsiz kaldı...
Bugün öğrendim kuzenimden, annemin amcasının torunu Çisil'in intiharını ... hiç görmemiştim Çisil'i, küçüklerdi ben üniversiteye başladığımda sonra da kısa Tekirdağ gezilerimde tanımak kısmet olmamıştı. İnternetten baktım kaldım resmine. 19 yaşında pırıl pırıl bir kız, nasıl da güzel gülümsemiş objektife. Yandım...kaldım...
hazin olanı böyle medyaya intikal eden kayıplarda, hele birde biliyor tanıyorsan o kaybı yaşayan insanları iki kere kanıyor için haberlerin aktarılış biçimlerine, o gelişigüzl hiçbir hassasiyet içermeyen neredeyse kulaktan her duyulanı ekleye ekleye yeniden yaratılan hikayelere...
İçim çok yanıyor

6 yorum:

  1. Allah hepsine rahmet eylesin.Ölüm en çok da gençlerde üzüyor benide.daha gencecik herşeyin baharındayken solup gitmeleri çok zor.Allah ailelerine yardım etsin ve dayanma sabrı versin.

    YanıtlaSil
  2. canım çok üzüldüm ne desem bilemedim çok ama çok zor

    YanıtlaSil
  3. ooof of..ölüm gençlere yakışmıyor..hele bebeklere hiç.

    YanıtlaSil
  4. başınız sağolsun canım, mekanları cennet olsun..

    YanıtlaSil
  5. cok tesekkurler nilaycım. Acılı annelere sabır ve dayanma gücü diliyorum ben de hergun cok ama cok zor

    YanıtlaSil